Odpoczynek w pracy - rest at work

czas przeznaczony na niwelację zmęczenia i zabezpieczenie roboczej wydolności pracownika. We wszystkich funkcjach ludzkiego organizmu można stwierdzić przemienność pracy i odpoczynku. Przemienność ta jest konieczna dla mięśni, serca i całego organizmu. Stąd też nieodzownym warunkiem utrzymania zdolności do działania jest wprowadzenie przerw odpoczynkowych w pracy. Przerwy takie – odpowiednio zaplanowane – utrzymują stały poziom wydajności oraz obniżając energetyczny i nerwowy koszt pracy, oszczędzają siły robotnika. Parominutowe przerwy, pozwalając na zmianę postawy i rozprostowanie członków ciała, wywierają dodatni wpływ odprężenia oraz powodują ożywienie ogólnego nastroju.
Zależnie od rodzaju wykonywanej pracy i warunków jej środowiska może istnieć potrzeba organizowania krótkich przerw w pracy nawet co kilkanaście, czy kilkadziesiąt minut. Uważa się, że w warunkach normalnych na efektywny czas pracy winno przypadać 80–90% czasu roboczego, pozostałą zaś część, oprócz przerw zorganizowanych, mogą zajmować rozproszone przerwy dowolne. Oznacza to, że przeciętnie podczas ośmiogodzinnego dnia pracy na rzeczywistą pracę winno się zużywać 6,5 do 7 godzin, a na wypoczynek 1 do 1,5 godziny. Prace szczególnie obciążające organizm pracownika (np. ciężkie prace fizyczne, prace w wysokiej temperaturze itp.) mogą wymagać znacznie dłuższego odpoczynku, sięgającego nawet 50–60% ogólnego czasu pracy.
[J. Penc]