Hipokineza - hypokinesis

ogólne ograniczenie ruchliwości motorycznej człowieka, zmniejszone zaangażowanie mięśni i układu kostnego w procesie wykonywania pracy, powodujące negatywny wpływ na samopoczucie i wydolność fizyczną człowieka.
Niedoruchliwość mięśni, siedząca praca, prostota czynności, mechaniczne wykonywanie jednostronnych powtarzalnych ruchów, mało aktywny tryb życia (abiologiczny) osłabiają siłę statyczną i dynamiczną mięśni, powodując ich zanikanie, a także obniżają ogólnąwydolność organizmu i powodują zaburzenia w funkcjonowaniu układu oddechowego i krążenia. Obniżenie (upośledzenie) aktywności ruchowej wpływa niekorzystnie na stan emocjonalny człowieka, zmniejsza jego sprawność fizyczną i intelektualną, przyśpiesza zmęczenie.
Następstwa obniżonej aktywności motorycznej stają się współcześnie wielkim problemem nie tylko dla organizatorów produkcji; są one narastającym problemem społecznym i cywilizacyjnym. Hipokineza i jej negatywne skutki odgrywają ważną rolę w patogenezie tzw. chorób cywilizacyjnych. Wielu specjalistów zaleca wyraźnie terapię ruchową, a więc różne ćwiczenia jako czynnik zapobiegania nadmiernej hipokinezji. Wpływają one bowiem korzystnie na wszystkie układy organizmu, poprawiając działanie aparatu ruchowego, usprawniają przemianę materii, obniżają napięcie nerwowe.
Jest oczywiste, że hipokinezja w pracy zawodowej wymaga zwiększonej ruchliwości w czasie wolnym od pracy, ale powinna być ona także ograniczana w czasie pracy, dzięki racjonalnie zorganizowanemu aktywnemu odpoczynkowi (przerwy rekreacyjne programowane).
[J. Penc]